Overpeinzing

Malcolm Gladwell op het Creative World Forum 2011: Waarom je beter derde kunt zijn…

by Leave a Comment

CWF2011

Dit jaar was het internationale Creativity World Forum in Hasselt neergestreken, 2300 bezoekers kwamen 2 dagen bijeen op een prachtig vormgegeven locatie. Een grote luxe want het indrukwekkende programma met sprekers over creativiteit en innovatie was daardoor letterlijk heel toegankelijk. Voor mij een buitenkans om o.a. Malcolm Gladwell, één van mijn favoriete schrijvers, live aan het werk te zien.

Cwf-crowdMalcolm-gladwell-gestureCwf-stageMalcolm-gladwell-onstage

Innovatie is: Falen, Samenwerken en Organiseren/Uitvoeren

Het forum had vele gerenommeerde sprekers weten te strikken. En hoewel er ook wel wat tegenstellingen zaten in de benadering van creativiteit en innovatie kwamen er een paar duidelijk hoofdlijnen naar voren uit de twee dagen presentaties en discussies:

  1. Het belang van falen als noodzakelijk onderdeel in het creatief proces werd met name door Jimmy Wales van Wikipedia benadrukt. Dit is een uitdaging in veel organisaties omdat fouten veelal worden afgestraft. Daardoor wordt de ruimte niet gevoeld voor het nemen van de risico’s die tot innovaties leiden.
  2. De mythes over creativiteit, het beeld van eenzame genieën met plotselinge inzichten is romantisch maar incorrect stelde Keith Sawyer. Alle grote innovaties blijken tot stand gekomen in groepsprocessen waar in samenwerking het inzicht is komen bovendrijven met vele mislukkingen onderweg. Zo legde Darwin in zijn eigen ‘journals’ vast hoe zijn theorie langzaam vorm kreeg in debat met tijdgenoten, waarschijnlijk zonder dat hij dat zelf besefte. Of J.R.R. Tolkien die in een schrijverskring met o.a. C.S. Lewis wekelijks mythische werelden en wezens besprak terwijl hij aan ‘In de Ban van de Ring’ werkte. Kortom: samenwerking is een cruciaal element om tot innovaties te kunnen komen.
  3. De creatieve ideeën zijn op zichzelf niet de belangrijkste factor bij innovatie, het goed opvolgen, uitvoeren en communiceren van zo’n idee wel. Dit werd door Alexander Osterwalder (Business Model Generation) en Scott Belsky (Making Ideas Happen) uitgebreid onderbouwd. In de dagelijkse hectiek verdwijnt de inspiratie naar de achtergrond, er is aandacht en organisatie nodig om tot executie te komen. Want creativiteit x organisatie == impact. Daarnaast dreigt ‘Death by Powerpoint’ als geen aandacht wordt besteed aan de presentatie van ideeën, Garr Reynolds (Zen Presentation) was in een geweldige presentatie het levend voorbeeld van hoe dat wel moet.

Malcolm-gladwellJimmy-walesOliver-stone

Malcolm Gladwell: being third is best!

Hij maakte zijn reputatie als één van de werelds meest gevraagde sprekers meer dan waar. In een vloeiend betoog zonder een enkel visueel hulpmiddel hield Malcolm Gladwell ons voor waarom de eerste zijn bij het hebben van een vernieuwend idee onterecht als het hoogst haalbare wordt beschouwd. Hij gebruikte diverse voorbeelden die duidelijk illustreren dat de succesvolle implementatie van een innovatie altijd in 3 stappen gebeurt, waarvoor verschillende culturen, talenten en organisaties geschikt zijn.

  1. Het nieuwe, grote idee vergt veelal een centrale organisatievorm met veel resources voor fundamenteel onderzoek door grote intellectuele talenten op hun vakgebied. Dit zijn de ‘echte’ innovators.
  2. De vernieuwende ‘out of the box’ technologische vernieuwing om het grote idee te realiseren is vooral mogelijk in een ondernemende cultuur met kleinere, flexibele organisaties die nog niet worden gehinderd door hun hiërarchie en bestaande business om met disruptieve concepten en producten te komen.
  3. En de zogenaamde ‘tweakers’ kunnen (‘being third’) kennis nemend van het grote idee en lerend van de eerste technische oplossingen en de gemaakte fouten met een betere versie van het product de markt betreden. Deze organisaties kunnen met meer begrip van de nieuwe potentie hun product vorm geven, daarbij lerend van de partijen die eerste en tweede waren.

Er zijn door de jaren diverse voorbeelden die dit effect illustreren. In de IT industrie o.a. Xerox Parc die alle aspecten van de personal computer zoals we die nu gebruiken uitvond, IBM die een eerste versie bouwde en Apple die met de iMac kwam, de eerste computer die mensen gemakkelijk konden gebruiken. Meer voorbeelden van ‘third’ bedrijven zijn Facebook in social en Amazon met de Kindle in de e-reader markt. Het profiel van deze ‘tweakers’ is heel anders dan dat van de innovators. Ze hebben vaak (relatief) weinig resources en voelen een hoge noodzaak tot vernieuwing door de druk van de markt.

Malcolm Gladwell: Steve Jobs was a superb tweaker

Malcom Gladwell kenschetst Apple met Steve Jobs aan het roer als een perfect opererende tweaker. Immers de iMac, MacBook, iPod, iPhone en iPad hebben geen van allen de productvorm uitgevonden of waren het eerst op de markt. Integendeel, maar jaren na de eerste producten komt Apple wel met een product dat leert van reeds gemaakte fouten en biedt daarmee grote waarde in de markt. De iPod kwam nadat er al jaren mp3-spelers waren, de iPhone kwam nadat er al jaren smartphones waren, de iPad kwam nadat microsoft al jaren tablet computers ondersteunde, etc. Het succes van Apple illustreert bij uitstek waarom het zeker geen schande is en zeer lucratief kan zijn om als derde de markt te betreden.

Innoveren is een proces van proberen, falen, herhalen, tweaken en in samenwerking voortbouwen op het werk en de inzichten van anderen. Malcolm Gladwell geeft ook een voorbeeld van een sector waar ‘being first’ geen nadeel is. Met name innovatie in publieke sectoren/dienstverlening heeft geen hinder van het ‘first movers’ nadeel. Vermarkten van de innovatie is daar immers niet het primaire doel. Universiteiten bijvoorbeeld kunnen zich daarom richten op fundamenteel onderzoek. Ben ik blij dat ik aan innovatie in het onderwijs werk!

Mike (November/2011)

De Mifi, De Droam en altijd en overal toegang tot de Cloud

by Leave a Comment

We hebben al onze informatie, (kennis)producten, contacten en bronnen in de Cloud staan. Maar hoe komen we vervolgens altijd en overal bij die Cloud en onze daarin opgeslagen collectibles? 

Je eigen cloud toegang met Mobile Wifi: Mifi

In en rond huis, kantoor en steeds meer andere locaties zijn draadloze voorzieningen beschikbaar, veelal gratis. Mobiele datanetwerken dichten de overblijvende 'gaten' in connectiviteit. Maar moet ik dan voor elk apparaat wat ik gebruik 3G hardware ondersteuning en een apart data abonnement hebben? Nee! Er is een elegante tussenoplossing beschikbaar in de vorm van een zogenaamde 'Mifi' (Mobiele Wifi).

Dit mini routertje (kleiner dan je mobiele telefoon) werkt op een oplaadbare batterij (zo'n 5 uur) en biedt maximaal 5 apparaten een wifi verbinding met het Internet. Het gebruikt daarvoor zelf één data abonnement dat gedeeld wordt door de met de mifi verbonden apparaten. Je kunt dus tegelijkertijd met 5 apparaten via één mobiel data abonnement het Internet benaderen.

Klinkt handig, maar wat zijn de nadelen? Het is weer een extra apparaatje dat je bij je moet hebben, wat je moet opladen en dat ingeschakeld moet worden en dan 30 seconden later beschikbaar is. De voordelen zijn m.i. veel groter dan de nadelen. Kijkend naar kosten: alle mobiele apparaten ondersteunen wifi, je hoeft dus geen duurdere 3G uitvoering van tablets of notebooks aan te schaffen. Van bijvoorbeeld het prijsverschil tussen een iPad met en zonder 3G heb je een Mifi router en een paar tientjes over. Je hebt maar één data abonnement dat je kunt gebruiken voor alle mobiele apparaten die je hebt of nog gaat aanschaffen. En dan gebruiksgemak: geen enkel apparaat heeft nog drivers of extra software nodig voor de data verbinding. Wifi werkt gewoon en wordt automatisch verbonden. Alle complexiteit zit in de Mifi die je één keer instelt.

N.B.
Technisch is zogenaamde tethering mogelijk met je smartphone. Die deelt dan zijn mobiele dataverbinding via wifi. Providers ondersteunen dit echter lang niet altijd en leggen beperkingen op t.a.v. bandbreedte gebruik.

Droam versus internationale data tarieven: 1-0

Mooi, dat is dan geregeld zou je zeggen. Maar toen ging ik op vakantie deze zomer. En hoewel ik werkmail uitstekend kan missen ;-) vind ik het juist in mijn vakantie fijn om mijn favoriete digitale kranten, tijdschriften en gadgetblogs bij te houden. Sinds mijn iPad2 heb ik dan ook een ernstige flipboard verslaving, feitelijk een onuitputtelijk tijdschrift kleiner en lichter dan één papieren exemplaar. Daarbij komt een recente hobby: bloggen over vakantie belevenissen voor het thuisfront, opa's en oma's waarderen de virtuele toegang tot de kleinkinderen zeer. Maar hoe regel ik betaalbare cloudtoegang in het buitenland?

Droam biedt een handige oplossing: een Mifi router die je in bruikleen krijgt met een vast tarief voor een databundel voor een zelf te kiezen periode of een bedrag per dag. Mijn ervaring is dat een databundel van 1 GB volstaat voor 3 weken lekker lezen en bloggen in de vakantie.

Tijdelijke oplossingen voor tijdelijke problemen, voor hoe lang?

Overigens zijn deze oplossingen tijdelijk omdat de problemen die ze oplossen (hopelijk) tijdelijk zijn. Met de Mifi repareren we dat er nog geen landelijk dekkende wifi (of soortgelijke) infrastructuur is. En dat de providers ons separate abonnementen willen verkopen, zelfs als we meerdere diensten bij dezelfde partij afnemen.

In het geval van de Droam zijn het de schandalig hoge tarieven voor internationaal datagebruik die aanleiding geven om een alternatief te zoeken. De ironie wil dat Droam gebruik maakt van Vodafone business abonnementen en daarvoor kennelijk tarieven kan bedingen die we als consument niet krijgen. In elk geval blijken zij wel in staat een redelijk tarief te vragen, ik was voor 65 euro de hele vakantie online met vier devices. Prima dekking en bandbreedte, zelfs aan de voet van de pyreneen ;-)

Innovaties zoals Mifi routers en Droam rammelen aan de falende dienstverlening waar ze oplossingen voor bieden. Hopelijk leid dat snel tot verbeteringen in die dienstverlening, hoewel ik al redelijk gehecht ben geraakt aan mijn Mifi als oase van bandbreedte daar waar die schaars is.

Mike (September/2011)

 

De transformatie van onderwijs, van klassen naar individuele leerreizen

by 3 Comments

In mijn vorige post over TEDx Amsterdam Live op 13 juli jl. beloofde ik een abstract van mijn talk. Time to deliver! Mijn pitch voor gepersonaliseerd onderwijs is geïnspireerd door mijn participatie in de 'Denktank ICT in de Sterrenschool'. Daar heb ik met een divers groepje actoren in en rond het onderwijs nagedacht over de ondersteuning die ICT kan en moet bieden om gepersonaliseerd, individueel onderwijs betaalbaar mogelijk te maken. Daarbij heb ik me ook regelmatig afgevraagd: waarom is dit eigenlijk nodig? Wat zijn de drijvende krachten achter deze verandering? Mijn redenering van vorige week is opgebouwd uit een aantal stappen, ik licht ze hieronder nader toe.

Van het industriële model naar een gepersonaliseerde aanpak

Old-classroom Ons huidige onderwijs laat zich goed vergelijken met een industrieel productiemodel, Sir Ken Robinson introduceerde deze krachtige vergelijking. In vaste batches (cohorten/klassen) worden leerlingen zo efficiënt mogelijk door een standaard programma gevoerd. Het leermateriaal is voor iedereen hetzelfde en het wordt ook op hetzelfde tijdstip in hetzelfde tempo aan iedereen op dezelfde manier aangeboden. Er zijn ook vaste tijdstippen (schooljaren) waarop iedereen doorschuift op de 'lopende band'. Als een leerling het jaar niet met voldoende resultaat heeft doorlopen wordt het hele jaarprogramma herhaald.

Deze massaproductie aanpak heeft ons veel gebracht, het heeft ons in staat gesteld onderwijs beschikbaar te stellen aan elk kind, rijk of arm. Daarvoor konden alleen welvarende families zich veroorloven een leraar in te huren en hun kinderen niet te laten bijdragen aan het familie inkomen door te werken, maar die tijd te gebruiken voor educatie. Het wordt echter steeds duidelijker dat een gepersonaliseerde aanpak nodig is naar kinderen. Als geen rekening wordt gehouden met hun interesses, persoonlijke voorkeuren en leerstijlen zal het rendement van hun opleiding achter blijven. En juist hun individuele talent, creativiteit en eventuele uitdagingen behoeven speciale aandacht om tot de beste resultaten te komen in het onderwijs. De gevolgen van de standaard aanpak zijn ook duidelijk zichtbaar. Kinderen hebben allerlei problemen, waaronder: verveling , motivatieverlies, gedragsproblemen, leerachterstanden, etc. Het is duidelijk dat een verandering noodzakelijk is, maar welke?

21st Century Skills in de Kenniseconomie

21st century skills

Uitdagingen bij het realiseren van de Individuele Leerreis

Elke leerkracht zal aangeven dat hij of zij graag meer aandacht zou willen geven aan de specifieke behoeften die zij zien in kinderen, maar vind daar maar eens de tijd voor. Met een dreigend lerarentekort en een haperende economie zijn nu niet bepaald de ideale uitgangspunten aanwezig om een arbeidsintensievere vorm van onderwijs in te voeren. Hoe doorbreken we deze tegenstelling?

Arthur-c-clark Zoals dat eigenlijk altijd gebeurt: door te innoveren! Informatietechnologie en dan met name de digitalisatie van informatie en een diversiteit aan nieuwe communicatie- en samenwerkingsmiddelen hebben grote impact op hoe leren kan worden ingericht. Daarbij is het zaak niet door te slaan maar wel scherp te kijken naar de rol die technologie kan spelen in het onderwijsproces. Science fiction auteur en uitvinder Arthur C. Clark zei in de 70er jaren bij een Unesco conferentie al: "Any teacher that can be replaced by a machine probably ought to be". Vaak roept deze uitspraak initieel verontwaardiging op. Een leraar kan nooit vervangen worden door een machine! Nee natuurlijk niet, maar veel taken zijn uitermate geschikt om met een computer te doen, zeker als daar de juiste digitale leermiddelen voor ontwikkeld zijn. Door voor specifieke delen van onderwijs informatietechnologie in te zetten kan kostbare tijd worden vrijgemaakt om mensen in het onderwijs juist die dingen te laten doen die machines niet kunnen, zoals additionele instructie op maat geven bij optredende problemen. Daarnaast blijft natuurlijk de hele sociale en groepsdimensie in het onderwijs van evident belang, en daar kan door de inzet van informatietechnologie ook meer ruimte voor worden gevonden.

Een aansprekend voorbeeld is het werk van Sugata Mitra, die heeft aangetoond dat een groepje van 4 tot 5 kinderen met een gedeelde computer en een goed geformuleerde leervraag met minimale begeleiding uitstekende leerresultaten kunnen boeken. Ik schreef daar vorig jaar al eens over na een bezoek aan de TED global conferentie waar hij sprak.

Leuke theorie, maar wat nu?

In Nederland zijn al behoorlijk ver uitgewerkte concepten uitgedacht die de beschreven vorm van gepersonaliseerd onderwijs realiseren. In de Sterrenschool is voor het lager onderwijs uitgewerkt hoe per kind een individuele leerreis kan worden geboden met als uitgangspunt het bestaande kader van mensen en middelen. Voor het middelbaar onderwijs is er een soortgelijk concept genaamd Netwerkschool.

Sterrenschool
De kenmerken ('Sterren') van deze nieuwe conceptscholen zijn:

  • Het gehele jaar geopend, 5 dagen per week, van 7:00 tot 19:00. Dagroosters, weekroosters en vakanties kunnen verschillen per kind, in te vullen in overleg tussen ouders en de school.
  • Een gecombineerd en geïntegreerd programma van opvang, verzorging, onderwijs, ontspanning, sport en spel. Daarbij worden de diensten van de Sterrenschool in samenwerking met en ook aan de buurt aangeboden.
  • Een individuele leerreis per kind dat qua planning rekening houdt met ouders en kind en qua inhoud met voorkeuren, leerstijl en specifieke eigenschappen van het kind. Dit gepersonaliseerd aanbod wordt dagelijks/wekelijks bekeken op effectiviteit en de voortgang van het kind en waar nodig bijgesteld.

Er zijn al diverse scholen in Nederland die aan de slag zijn met verschillende aspecten van de Sterrenschool, enkele daarvan gaan voor het volledige concept, anderen proberen stap voor stap de elementen in een bestaande school in te voeren. Deze omwenteling in ons onderwijs zal niet zonder slag of stoot verlopen. Het zal tijd, aandacht en geduld vragen om te leren hoe we dit nieuwe onderwijs goed kunnen inrichten, hoe leerkrachten hierbinnen optimaal kunnen werken en hoe regelgeving hiervoor de ruimte moet bieden. Dit proces zal verlopen met vallen en opstaan, zoals met alle vernieuwing. Maar het is wat mij betreft duidelijk dat dit onze koers moet zijn. U kunt helpen met uw suggesties en (liefst constructief :-) commentaar.

Mike (Juli/2011)

Steven Levy: In the Plex, How Google Thinks, Works and Shapes Our Lives

by 2 Comments

Steven-levy

Senior Wired schrijver Steven Levy heeft met ‘In The Plex, How Google Thinks, Works and Shapes Our Lives’ een zeer interessant boek geschreven over Google. Doordat hij als onafhankelijk schrijver toch het vertrouwen kreeg om veel mensen binnen Google uitgebreid te spreken vertelt hij een boeiend en enthousiasmerend verhaal van binnenuit een bijzondere organisatie, en neemt daarbij geen blad voor de mond. Naast het feit dat Google als werkwoord wereldwijd bekend is geraakt is de organisatie zelf ook uniek in een aantal dingen die Levy met duidelijk plezier beschrijft.

Een paar voorbeelden die mij aanspraken:
  • Google is bereid een radicale aanpak te volgen om doelen te bereiken, met 24.000 medewerkers probeert het zo wendbaar te blijven als een startup. Zo participeerde het bedrijf in de veiling van een mobiele operator frequentie die het niet wilde hebben. Dit pokerspelletje had als doel de prijs op te drijven tot het bedrag waarboven een bieder de frequentie moest kopen. Deze frequentie moest dan ook open worden aangeboden door de winnende provider, daarmee Google een basis biedend voor haar Android telefoons. Larry Page wilde eigenlijk verder bieden om de frequentie dan ook maar te kopen, Eric Schmidt (toen CEO van Google) wist hem daarvan te weerhouden. Maar een volgende keer?
  • Google en dan met name de ‘founders’ Larry Page en Sergey Brin hebben een voorkeur voor ‘Big, hairy and Audacious Goals’. Een voorbeeld? Google Books ambieert alle 130 miljoen bestaande papieren boeken op de wereld te scannen en online doorzoekbaar te maken. Public domain boeken (van voor 1930) zijn direct te lezen, beschermde werken kun je direct bestellen. Het zijn vaak projecten die niet realistisch of haalbaar lijken, het is tekenend voor de cultuur bij Google dat dit soort projectvoorstellen gewoon uitgevoerd worden. In dit voorbeeld heeft Google zelf speciale scanners ontwikkeld om snel genoeg boeken te kunnen scannen zonder het boek kapot te hoeven maken. Zo scant het hele bibliotheek collecties in enkele dagen om daarna alle boeken keurig en onbeschadigd terug te brengen. Dat gevestigde organisaties rond auteursrechten hier allerlei problemen mee hadden/hebben laat zich raden, dat stopt Google met z’n engineers echter geenzins om op basis van de ‘de data’ de in hun ogen logische stappen te zetten. En waarom zouden ‘s-werelds boeken niet voor iedereen vindbaar mogen zijn?
  • Google is in haar kern anti-management en anti-sales, Engineers zijn de belangrijkste mensen in de organisatie, de rest is er om hen het werken zo gemakkelijk mogelijk te maken. De Google cultuur wordt wel toegeschreven aan het feit dat zowel Larry Page als Sergey Brin beide montessori kinderen zijn die geleerd hebben overal en altijd vragen over te stellen en niet snel iets aan te nemen of als onmogelijk te accepteren. Deze cultuur, ook wel gekenschetst als ‘do first, apologize later’, maakt het mogelijk om risico’s te blijven (durven) nemen, de keerzijde is dat Google minder gevoel heeft bij privacy gerelateerde nuances. Ik ben erg benieuwd of de Google ‘learning machine’ zich ook op dat punt zal ontwikkelen.

Don’t be Evil?

DontBeEvil Met het zelfgekozen motto ‘Don’t be Evil’ wil Google zich bewust blijven van haar verantwoordelijkheid om met de ongekende hoeveelheden (persoonlijke) informatie die tot haar beschikking staan verantwoord om te gaan. Niet iedereen is de mening toegedaan dit hen dit altijd lukt…

Enkele saillante voorbeelden van omstreden activiteiten van Google:

  • Google in China
    Google’s besluit in China een gecensureerde versie van Google aan te bieden heeft veel discussie opgeroepen. De beslissing censuur te accepteren werd ingegeven door de overtuiging dat het uiteindelijk mogelijk zou worden steeds minder censuur toe te passen. Google pakte het probleem dat de overheid niet tevoren wilde zeggen wat niet toegestaan was ‘googly’ aan. Omdat google herhaaldelijk werd afgesloten als het ongewenste inhoud toonde ontwikkelde het een algoritme dat bij Chines sites (die wel richtlijnen kregen) checkte welke sites zij blokkeerden om te bepalen voor Google China wat wel en niet toegestaan zou zijn. Uiteindelijk besloot Google zich na jaren van hevige discussies weer terug te trekken uit China, de censuur bleek toe te nemen in plaats van te verminderen. Het China avontuur wordt wel eens neergezet als opportunistische poging om een enorme markt aan te boren. Maar Levy wijst op het feit dat Sergey Brin een kind is van Joodse vluchtelingen uit communistisch Rusland met grootouders die de Holocaust moesten doormaken. Hij was en is zich wel degelijk bewust van het dilemma: hoe help je China het beste: wegblijven en daarmee weigeren met het ondrukkende regime te onderhandelen of instappen en van binnenuit proberen vooruitgang te boeken?
  • Apple en Google
    De relatie tussen Apple en Google is ook een tumultueuze. Toen investeerders bij de jonge Larry en Sergey aandrongen op het aanstellen van een ervaren CEO om het snel groeiende Google te begeleiden was hun ideale kandidaat Steve Jobs! Maar met Apple in de wederopbouw en een hobby project genaamd Pixar had Steve zijn handen al vol. Hij is jarenlang als coach en vertrouweling van Larry en Sergey betrokken geweest bij de strategie van Google, en deelde zijn visie, strategie en ideeen over de toekomst van de mobiele markt. En toen releaste Google Android… Steve Jobs voelde zich verraden door Google toen het na jaren van nauwe samenwerking, met name ook met applicaties voor de iPhone, een eigen mobiel OS genaamd Android op de markt bracht inclusief de smartphones waarop het draait. Dit voorval is zowel kenmerkend voor de mentaliteit van Jobs als de brutaliteit van Google, als de laatste kansen ziet dan stappen ze erin. Je zou kunnen zeggen dat de meester zijn leerlingen goed opgeleid heeft. Het voorval heeft de verhoudingen tussen Apple en Google ernstig bekoeld. Eric Schmidt, tot voor kort CEO van Google, was ook snel daarna geen lid meer van de Apple Board waar hij jaren zitting in heeft gehad. Apple vond het ‘minder passend’ Google goed op de hoogte te houden van haar strategie in de mobiele markt…
  • Google en Politiek
    Google heeft goede relaties met enkele progressieve en innovatieve amerikaanse politici. Zo is Al Gore, tot op heden nog lid van de Apple Board, in een aantal lastige dossiers een gewaardeerd adviseur van Larry en Sergey. Ingeval van Google China heeft hij gewezen op de risico’s bij het zaken doen met het regime daar, hij had daar als vice president door schade en schande zelf de nodig ervaring mee opgedaan.
    Nu president Obama is als kandidaat voor de democraten op bezoek geweest bij Google om zich te verdiepen in de aard en impact van ‘het Internet’. Het bezoek legde de basis voor de succesvolle fondswerving en latere campagne van de toenmalige kandidaat die zelfs enkele googlers inspireerde voor zijn campagne te werken. Google hoopte daarmee ook een president te krijgen met begrip voor hun lastige positie op het gebied van privacy en marktdominantie. Obama heeft echter al laten zien dat hij als goed bestuurder geen uitzonderingen maakt in de bedrijven die onderzocht worden op ongeoorloofde concurrentie, bijvoorbeeld in het geval van Google boeken.

Google: een mediabedrijf? Nee meer AI (Artificial Intelligence)

Wat kenmerkt Google nu in haar kern? Is het een media bedrijf, het biedt immers toegang tot allerlei informatie in allerlei vormen: blogs, websites, afbeeldingen, foto’s, video? Levy concludeert dat de kern van het bedrijf ligt in de continue verbetering van de algoritmes die onze zoektermen combineren met onze context en dan de meest relevante resultaten opleveren. Google bewaart 9 maanden logs met onze searches om in gedetailleerde analyses te bepalen hoe de algoritmes gewijzigd moeten worden om nog betere resultaten te kunnen leveren. Deze technologie is divers inzetbaar en wordt bijvoorbeeld ook gebruikt om zo relevant mogelijke advertenties naast onze gmail te zetten!

Een ander uniek kenmerk van Google is het advertising model dat (nog) geen vergelijk kent op het Internet. Onderzoek wijst uit dat Google search zonder advertenties als minder bruikbaar wordt ervaren dan de versie met advertenties. Dan weet je dat het gelukt is een naadloze integratie te vinden tussen de onafhankelijke zoekresultaten en de betaalde links van adverteerders. Het elegante ‘dutch auction’ model (hoogste bieder betaalt de prijs van de bieder na hem) dat de zoektermen verkoopt kijkt dan ook niet alleen naar de hoogste prijs maar ook naar de relevantie van de advertentie gegeven de zoekterm. Dit tot irritatie van sommige adverteerders die erachter komen dat ze de beste plek niet zondermeer kunnen ‘kopen’. Ook dit algoritme houdt dus rekening met vele factoren om de gebruiker de meest relevante advertenties te tonen, dit vormt de basis voor de tolerantie voor advertenties: relevantie.

Interview met de auteur door Andrew Keen op Techcrunch

Geintresseerd om het boek zelf te lezen? Kijk op de uitstekende podcast van Andrew Keen bij Tech Crunch naar een interview met Steven Levy. Ik luisterde het boek via mijn audio boeken abbonnement bij Audible. Even downloaden naar iTunes en op de iPhone in de auto luisteren, ook heel gemakkelijk. Ik vond het een zeer interessant kijkje in de keuken van Google en op dit moment het beste boek over deze bepalende speler op het Internet. Zeker een plek waard in je zomerstapel ;-)

Mike (Juni/2011)

 

Laatste MoMo, #21 Spaces, een waardige afsluiting

by Leave a Comment

Momo-logo Mobile Monday Amsterdam sloot gisteravond een reeks van 21 gratis toegankelijke ‘mini conferences’ af. Wat in mei van 2007 begon als een netwerkborrel groeide uit tot een reeks zeer interessante bijeenkomsten met sprekers die niet misstaan als keynotes op grote conferenties. Maar dan is het MoMo platform veel toegankelijker (gebleven) door de informaliteit, het pragmatisme in de organisatie en de zeer effectieve RSVP methodiek van inschrijven. De 400 plaatsen in de Duif in Amsterdam werden steeds in twee RSVP rondes vergeven op de ‘meetup pagina’ van MoMo. Klokslag 12:00 twee weken en één week tevoren konden geregistreerde gebruikers op de [I want to join] knop duwen, de laatste MoMo’s was de meetup binnen enkele minuten(!) volgeboekt tot verbijstering van diegenen die even later op de portal keken. Dan weet je in elk geval dat je de scherpste 400 mensen in huis hebt ;-)

Krenten in de pap: Internet of Things and Beyond

Mesh Eén van de meest memorabele MoMo’s waar ik aanwezig kon zijn was #15 over ‘Internet of Things and Beyond’. Vaak begint men bij dit onderwerp direct over ijskasten met Internet verbindingen die zelf verse melk bestellen. MoMo meetups kenmerkten zich echter steevast door veel meer verdieping te zoeken.

Zo sprak David Orban over de data die sensoren verzamelen en zelf kunnen analyseren en publiceren. Deze sensoren kunnen overal geplaatst zijn maar ze zitten ook in onze smartphones en auto’s. Ze verzamelen zoveel gegevens dat wij als mensen de beperking worden in de verwerking ervan, wij zijn de langzaamste schakel in de IT keten. David stelt dat sensornetwerken de analyses zullen afhandelen en ons de data gebruiksvriendelijk ter beschikking stellen. Daarmee worden we weer onafhankelijker van de technologie die ons nu vaak nog zo in beslag neemt.

En als dat ‘stretching it’ was dan kwam daarna Andrew Hessel, verbonden aan Ray Kurzweils ‘Singularity University’ die over ‘The Internet of living things’ sprak. Hij vergelijkt de logica in computers met het DNA waarmee je bacteriën kunt programmeren om bepaalde functies te vervullen. Met DNA printers kun je deze ‘DNA programma’s’ (nu al) tot levende organismen transformeren. Cool zegt Andrew, fascinerend inderdaad, maar de consequenties gaan mijn brein te buiten in elk geval. Duidelijk werd wel dat informatie technologie ook bij het ‘ontwerp’ en de creatie van levende organismen een versnellende, disruptieve rol speelt. Of dit vooral hoopvol of beangstigend is weet ik nog even niet, beide waarschijnlijk. Eén van de boeiendste sprekers die ik bij MoMo zag.

MoMo #21 Spaces, een waardige afsluiting?

Het antwoord daarop is gelukkig een volmondig ja. Vooral de 3 sprekers na de pauze hadden ijzersterke verhalen met interessante gezichtspunten. Ben Hammersley, voormalig oorlogscorrespondent nu Consultant ‘on the effects of the internet on society, foreign policy, business, and culture’, sprak over de ‘space of possibility’. Hij ziet een kloof tussen de generatie die de opkomende (mobiele) technologie begrijpt en ermee leeft (u en ik?) en de generatie die de wereld probeert te besturen en ten onrechte denkt dat de hiërarchieën die zij construeerden hun grip op de wereld nog niet verloren hebben. Dit terwijl iedereen nu middelen tot zijn/haar beschikking heeft om zonder toestemming wereldwijd te publiceren. En (sociale) netwerken ons in staat stellen om ongekend snel grote groepen mensen te organiseren en mobiliseren. Diverse industrieën en dictaturen hebben deze disruptie inmiddels mogen ervaren. Deze verbreding van het vraagstuk hoe technologie ontwikkeling niet alleen de economie maar ook de mores in de maatschappij, het bestuur en de cultuur beïnvloed vond ik verfrissend. Er zijn eerder technologie revoluties geweest maar de enorme versnelling is nieuw, deze laatste technologie revolutie helpt zijn opvolger te ontwikkelen. Concreter: wie in de technologiesector kan nog aan zijn ouders uitleggen wat zijn of haar baan inhoudt?

Cityscreen_crash Adam Greenfield, voormalig design directeur bij Nokia en nu gerespecteerd auteur (lees Everyware) en spreker over Urban Landscapes, hield een evenzo boeiend verhaal over de publieke ruimte die een ‘networked city’ wordt met objecten die kunnen waarnemen (met diverse sensoren) en handelen op basis van die waarneming. In hoeverre hebben wij nog controle over de informatie die wordt verzameld en wie dat waarvoor gebruikt, bewaart en inzet voor doelen die initieel nooit zijn aangegeven laat staan geaccordeerd door burgers? Een goed onderbouwd pleidooi voor transparantie en openheid om een leefbare publieke ruimte te behouden.

Kevin Slavin, mede-oprichter van Starling.tv een social TV platform, sloot af met een nuancering van de run op ‘Augmented Reality’. Onze visuele waarneming is aan zoveel invloeden onderhevig dat er wellicht veel boeiender mogelijkheden zijn dan er domweg beelden overheen leggen.

We hebben de video’s nog…

Het soort verhalen dat ik geprobeerd heb te beschrijven laten zich natuurlijk niet samenvatten in enkele zinnen. Deze en andere interessante presentaties vindt je op mobilemonday.nl of in de podcast. Een laatste tip: kijk in elk geval ook even bij #18 – Data: Mike Kuniavsky, Information is a Material, een hele andere kijk op ubiquitous computing.

Bedankt MoMo, het was erg interessant en op je hoogtepunt stoppen getuigt van grote klasse wat mij betreft.

Mike (Mei/2011)

De Geschiedenis van de Toekomst: van Apple Newton naar iPad

by Leave a Comment

Ipad2 Tablets zijn (eindelijk) gearriveerd. De iPad toont aan dat er een plek is tussen smartphones en laptops. Als fervent gebruiker van (alle pogingen tot) tablets de afgelopen 10 jaar heb ik wel een beeld van de factoren die succes bepalen voor dit type apparaat. Na 3 Apple Newtons (2 x zo dik als huidige laptops) en diverse Tablet PC’s met Windows XP tot 7 biedt mijn iPad2 eindelijk de toegevoegde waarde die ik zocht. Een trefzekere touch-interface, een goed handzaam scherm, een batterij die makkelijk een hele dag meegaat, laag gewicht, een eenvoudig stabiel OS, connectiviteit naar de cloud en mijn gegevens, steeds meer sensoren, etc. Door deze eigenschappen verovert de tablet een plek op tijden/plaatsen waar laptops onhandig groot en smartphones onhandig klein zijn.

Ecosysteem minstens zo belangrijk als het device

Maar al te vaak wordt alleen gekeken naar specificaties van het device, terwijl een nieuw device tegenwoordig alleen succesvol kan zijn als het hele ecosysteem klopt. De app store met z’n lage drempel voor developers en gebruikers en de enorme collectie applicaties definieert de waarde van de iPad doordat daarmee alle mogelijkheden volop worden benut in combinaties die ons nog gaan verbazen.

Dit ecosysteem verschilt enorm van b.v. de situatie rond laptops met een zwaar OS, ingewikkeld (applicatie) beheer, en een complexe interface. De drempel om een iPad te gebruiken en daarop nieuwe apps te ‘installeren’ is veel lager en het valt niet mee om in de problemen te komen. Geen crashes, geen (her)installaties, geen handleidingen, geen opstarttijd. Deze verschillen zijn ook van grote betekenis voor het gebruik van ‘computers’ in onderwijs, daarover straks meer.

Geschiedenis van de Toekomst

Apple-newton De iPad is niet de eerste tablet poging van Apple. Steve Jobs keerde terug bij Apple in 1997, nadat hij in 1985 werd weggepromoveerd bij het Macintosh project en Apple teleurgesteld verliet. Ironisch genoeg was de Apple Newton (een tablet/PDA avant la lettre) het eerste product dat hij schrapte toen hij het roer weer overnam. Apple heeft (lang) gewacht voordat men vond dat de technologie en de kosten daarvan rijp waren voor een succesvolle introductie van een tablet. Veel achtergrond informatie over de Apple strategie is te vinden in een onderhoudend boek van Jay Elliot (voormalig SVP bij Apple): The Steve Jobs Way, iLeadership for a New Generation.

Wat mij betreft is duidelijk dat Tablets een zeer interessante toekomst hebben als content delivery platform (informatie consumeren) met (nog beperkte) mogelijkheden om zelf te creëren. Garageband en iMovie laten zien dat die creatie mogelijkheden er zeker zijn, effectieve interfaces op een tablet zijn echter zo anders dat we daar nog veel innovatie zullen zien, ook in klassieke toepassingen. Die toekomst zie ik vooral door de laagdrempeligheid en de vereenvoudiging in applicaties die minder doen, minder kosten, makkelijker te vinden/betalen/installeren/leren/gebruiken zijn waardoor we veel meer op maat bediend kunnen worden. Mark Randall, Chief Strategist Digital Media bij Adobe noemt dit ‘app snacking’.

Van oude wijn in nieuwe zakken naar Innovatie

Zoals bij elke nieuwe technologie introductie treedt eerst veel vervanging op van bestaande toepassingen. Een treffend voorbeeld hiervan is het eBook. We bladeren op onze eReader in een vaste volgorde door een titel en zijn al blij als we lettertypes kunnen vergroten/verkleinen. En natuurlijk hebben onze leveranciers verschillende formaten bedacht met DRM die vooral betalende gebruikers tot waanzin drijft. Het duurt altijd even voordat we loskomen van het oude juk en de potentie van de nieuwe technologie volop zien. Zo was één van de uitkomsten van een eReaders test bij Kennisnet dat het erg onhandig is dat je niet meerdere boeken tegelijk en naast elkaar kan lezen op zo’n reader, dat kan met fysieke boeken immers wel! De vraag is echter waarom een digitaal ‘boek’ niet simpelweg een dynamische combinatie zou bieden van een theorieboek, praktijkopgaven, referentie materiaal (rekentabellen/woordenboeken) met ingebouwde zoektechnologie, associatieve linking, etc.

Flipboard Voor de iPad is Flipboard een geweldige, snel groeiende app die dit model illustreert. Je kunt er allerlei bestaande kanalen/bronnen (twitter, facebook, RSS feeds, etc.) combineren en verder personaliseren met filters/zoekwoorden per kantaal. Soortgelijke apps zijn Pulse en Zite. ShowYou doet iets soortgelijks met video van de mensen die jij kent of volgt. Een hele nieuwe ervaring bij video’s snacken op YouTube. Een startup presenteerde bij ‘The Next Web 2011’ afgelopen week ‘Open Margin’, nu nog in closed beta. Open Margin biedt een eReader waarin je bronnen kunt annoteren en die annotaties online publiceert, zo kunnen alle aantekeningen bij een ‘ boek’ gedeeld worden onder alle lezers (vrienden? klasgenoten?) van dat materiaal. Over krachtige studie instrumenten gesproken.

Onderwijs

Ik las laatst een quote die me aansprak: ‘Scholen van Gisteren: Waarom ze leerlingen niet kunnen voorbereiden op de wereld van Morgen.’ Dit gaat ook op voor het gebruikte leermateriaal dat nu voor iedere leerling hetzelfde is, op hetzelfde moment, op dezelfde plaats, in dezelfde vorm, hetzelfde tempo, etc. Ik ben ervan overtuigd dat de Tablet het device is waarmee elke leerling zijn/haar persoonlijk toegang tot een individuele leerweg kan krijgen. Met flexibel (leer)materiaal dat altijd en overal toegankelijk is in de cloud. ‘Echte’ computers zullen er ook blijven maar zoals ik heb betoogd zijn Tablets echt andere apparaten met een heel ander ecosysteem waarvan de eenvoud, flexibiliteit en personalisatie goed bij onderwijs past. Dit nieuwe ‘boek’ (zie b.v. de ipad app van ‘Our Choice’ van Al Gore) biedt toegang tot al het materiaal dat leerlingen nodig hebben om het onderwijs te volgen dat hun unieke talenten naar boven brengt. Goede docenten blijven daarin van cruciaal belang als planners en begeleiders van het leren, hen kan in hetzelfde ecosysteem veel routinematig werk en administratie bespaard worden. Maar dat is weer een heel ander verhaal.

Mike (April/2011)