• Skip to main content

It's right to be wrong

Michael van Wetering ✝ 2021

​Strategic Advisor Innovation, interpreter on technology for education

Mike

Wijsheid boven regels, vertrouwen in eigen kunnen: Barry Schwartzs Practical Wisdom

31st October 2012 by Mike Leave a Comment

Natuurlijk houd ik er van om vooruit te lopen op de toepassing van ict in de samenleving. Ik ben er ook vast van overtuigd dat ons huidige onderwijs heel veel kan hebben aan informatietechnologie bij het realiseren van gepersonaliseerd onderwijs. Je kunt simpelweg meer 'echte' contacttijd hebben met leerlingen als zoveel mogelijk werk dat door computers gedaan kan worden ook daar wordt neergelegd. Dat deze ontwikkelingen weerstand oproepen bij leraren dat begrijp ik, maar ik ben er zeker van dat hun didactisch/pedagogische vaardigheden altijd toegevoegde waarde bieden boven wat computers kunnen. Maar dat ook hier de digitale revolutie blijvende veranderingen zal veroorzaken daar ben ik vast van overtuigd.

Angst is geen probleem, eraan toegeven wel

Ik heb zelf zeker ook last van angst voor verandering van tijd tot tijd. Maar angst voor technologie die mij uiteindelijk zal vervangen heb ik niet. Ik vertrouw op mijn menselijke vaardigheden die altijd weer een nieuwe toegevoegde waarde zullen hebben ten opzichte van welke technologie dan ook. Er is nog steeds geen techneut te vinden die in een vliegtuig stapt waar geen piloot maar een door hemzelf geprogrammeerde automatische piloot de volledige controle heeft. Of misschien dichter bij huis, blind rijden waar het navigatiesysteem toe uitnodigt. Technologie kan niet meer dan wij het de ruimte geven. Technologie kan niet improviseren, kan niet nuanceren, kan niet relativeren en kan niet beoordelen wanneer in de geest van de regels die regels gebroken moeten worden. Wat ik probeer te zeggen is dat ik naast mijn pleidooi voor de toepassing van ict waar mogelijk, altijd geloof in de toegevoegde waarde van de persoon. Maar zeer waarschijnlijk wel in een andere rol.

Praktische wijsheid zit tussen de regels niet in het strikt navolgen ervan

In deze tijd van regelzucht en grote behoefte om precies aan elkaar uit te leggen hoe zaken zouden moeten worden aangepakt keek ik onlangs nog een keer naar de zeer persoonlijke oproep van Barry Schwartz. Deze hoogleraar Economie en Psychologie houdt een emotioneel en humorvol betoog om mensen de ruimte te geven hun eigen wijsheid te gebruiken om hun taak zo goed mogelijk uit te voeren. Hij benadrukt daarbij dat op papier nooit gevangen kan worden hoe ieder mens in een situatie aanvoelt dat de regels soms genegeerd moeten worden. Dat het soms in het beste belang van een ieder is om toch iets anders te doen dan het voorschrift zegt. Barry Schwarts noemt dat 'Practical Wisdom'.

Zijn pleidooi is me uit het hart gegrepen. Ik hoop dat onderwijsmensen ict omarmen als hulpmiddel in het vertrouwen dat de kern van hun toegevoegde waarde nooit door een machine kan worden weggenomen. Ik wens ons de wijsheid om in deze tijd van angst niet te vluchten in de schijnzekerheid van regels. Ik hoop dat jij zijn 'talk' ook op prijs zult stellen, en dat je de ruimte voelt om met jouw wijsheid regels naar de geest toe te passen. Laat me weten wat je er van vindt.

Mike (Oktober/2012)

Filed Under: Onderwijs, Overpeinzing, Web/Tech

Innovators Dilemma in het Onderwijs

31st August 2012 by Mike Leave a Comment

Professor Clayton M. Christensen onderzoekt bij de Harvard Business School waarom juist succesvolle organisaties moeite hebben om innovatief te blijven. Hij noemt dit ‘The Innovators Dilemma’ dat hij uitgebreid heeft beschreven in het gelijknamige boek.

Andrew Keen maakt in ‘Keen on’ op Techcrunch TV al langere tijd hele interessante interviews in de IT wereld. Helaas is hij daar afgelopen april mee gestopt, hopelijk pakt hij het weer op. In onderstaande video interviewt Keen Professor Christensen, die geeft in 14 minuten een toelichting op het dilemma, en gaat hij ook in op de consequenties van het effect in o.a. de zorg. Hoewel hij in dit interview niet veel zegt over onderwijs heeft hij het dilemma daar ook uitgebreid onderzocht. Samen met Michael Horn en Curtis Johnson schreeft Christensen daar het zeer interessante boek ‘Disrupting Class’ over. Ook een aanrader.


Clay Christensen Innovator’s Dilemma

Je zou kunnen zeggen dat het Onderwijs zich al in een vergelijkbare positie bevind als de bedrijven die Christensen onderzocht. Jarenlang stond het Nederlands onderwijs internationaal zeer goed aangeschreven, intussen daalt Nederland in de ranglijsten zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak. Het onderwijs ziet zich voor een uitdaging gesteld, vernieuwen terwijl de druk op het handhaven en verbeteren van kwaliteit alsmaar toeneemt. Welke dilemma’s zie jij voor vernieuwing van het onderwijs en wat kunnen we daar samen aan doen?

Mike (Augustus/2012)

[N.B. Een variant op deze post is ook gepubliceerd op de innovatieblog van Kennisnet, waar ik werkzaam ben als Manager van de afdeling Innovatie.]

Filed Under: Onderwijs, Overpeinzing

Als het werkt mag het ook leuk zijn! Ervaringen met Podcasting

31st July 2012 by Mike 3 Comments

PodcastIk liep al een tijd rond met het plan een podcast te maken over ICT ontwikkelingen en hun betekenis voor onderwijs. Daar schrijf ik graag over maar erover praten werkt vaak nog beter. De podcast zou een gesprek moeten zijn, dan kun je elkaar aanvullen en vragen stellen.

Ik ken twee goede voorbeelden waar ik dit idee van heb opgepikt:

  1. One more thing logo‘One More Thing’, een internationaal bekende maar puur rotterdamse podcast (en grootste internationale apple community blog!) van self-proclaimed Apple fanboys die ook erg leuk is als je zelf die fanboy (nog) niet bent. Meestal een half uur tot een uur actuele Apple noviteiten en vragen van luisteraars.
    Full disclosure: ik sta zelf niet helemaal neutraal t.o.v. de makers, daarover straks meer.
  2. Gillmore-gang-test-pattern‘The Gillmor Gang’, een vodcast onder de vlag van Techcrunch die, als je Steve Gillmore’s zelfingenomenheid als host negeert, regelmatig grootheden als Doc Searls, Robert Scoble, Keith Teare, Dan Farber, Michael Arrington en enkele lokale zeer goed ingevoerde techneuten te bieden heeft. Altijd een interessant gesprek over actuele ontwikkelingen in de (Silicon Valley) IT industrie, uncut en dus veel ongein en gepruts met skype verbindingen die gewoon in de uitzending blijven zitten, reken op minstens anderhalf uur.

Maar ja, je kent het wel, geen (priori)tijd en geen resources om het concreet te maken. En met wie kun je zo’n gesprek voeren?
Toen kwam de reorganisatie bij Kennisnet langs begin dit jaar. We hebben een flinke kanteling uitgevoerd waarbij we ons richten op drie belangrijke publieke taken waaronder innovatie. Laat ik nu de gelukkige zijn die dat laatste mag oppakken met een team gedreven mensen.

Talenten boven functieomschrijvingen

Mijn innovatie team bestaat uit mensen met officiele functienamen als projectmanager, webredacteur of communicatieadviseur, maar als je hun individuele talenten en belangstelling leert kennen wordt het pas echt interessant. Zo is Wietse een projectmanager maar volgt hij uit belangstelling alle bewegingen in de ICT wereld, met name ook de Blog en Game-wereld. Lucas is webredacteur maar is toevallig(?) 1 van de 3 makers van eerdergenoemde ‘One More Thing’ podcast die intussen 267 keer is gemaakt in de afgelopen 7 jaar en een grote groep volgers kent via de gelijknamige blog.

Mijn Kennisnet collega van de unit Expertise Frans Schouwenburg is een zeer gewaardeerd spreker in het onderwijs en weet heel goed wat er speelt bij instellingen. Olaf die onze ‘Verdieping’ bestiert zit bovenop de nieuwste apps, video’s en ander materiaal. Er begon zich een mooie mix van interesses en invalshoeken af te tekenen. De gesprekspartners waren er dus opeens en ik vind het erg leuk dat het een dwarsdoorsnede is van onze organisatie, het kenmerkt de grote improvisatie factor die we er bewust in proberen te houden.

Gamification en Jane McGonigal’s ‘Reality is Broken’

Intussen hebben we met ontzettend veel plezier en ogenschijnlijk gemak, vooral dankzij Lucas’ grote ervaring, in 3 maanden al 7 podcasts gemaakt waar ik oprecht trots op ben. Niet omdat het niet beter kan, maar omdat we snel leren, hard werken aan goede onderwerpen en steeds meer mensen weten te betrekken bij de onderwerpen die we kiezen. Onze laatste podcast voor de zomervakantie is daar een goed voorbeeld van. Met Thijs de Vries maakten we een podcast over ‘Gamification’, een onderwerp bovenin de hype-cycle dat we wat dichter bij de onderwijspraktijk willen brengen.

Dit onderwerp greep mij met name na lezing van ‘Reality is Broken’ van Jane McGonigal, gebaseerd op jarenlang onderzoek naar ‘Alternate Reality Games’. Hierbij worden spel-elementen toegevoegd aan bestaande ‘echte’ taken en plichten die door het spel leuker, uitdagender en/of motiverender worden gemaakt. Haar TED talk van begin dit jaar ‘The game that can give you 10 extra years of life’ is de moeite waard om te bekijken.

You ain’t heard nothing yet ;-)

Na de zomervakantie pakken we de draad weer op, eind augustus hebben we weer een afspraak staan met het podcast team. We krijgen regelmatig feedback en die is erg welkom. Soms even slikken, iemand duidde onze bewust gekozen informele setting als ‘borrelpraat’. Hadden we al gezegd dat we constructieve feedback het meest waarderen ?-)

Die krijgen we ook t.a.v. onderwerpen en andere verbeterpunten, daar ben ik erg blij mee. We zijn immers pas begonnen en nu al mogen we soms 1000 ‘luisteraars’ voor een aflevering noteren. Superleuk dat iets dat zoveel plezier geeft om te maken ook aanslaat.

Mike (Juli/2012)

Filed Under: Whatever

Gtar – Augmenting my Reality

30th June 2012 by Mike 3 Comments

Gtar

Op 25 juni jl. sloot Gtar – The First Guitar that Anybody can Play – een succesvolle funding af op kickstarter. Het doel van $100.000 werd ruimschoots gehaald met $353,392 bijeengebracht door 956 backers, waarvan ik er één ben! Misschien goed om even een paar zaken toe te lichten ;-)

Kickstarter doet Crowdfunding voor creatieve projecten

Kickstarter_badge_fundedCrowdfunding is al enkele jaren een zeer interessant fenomeen. Op platforms als kickstarter beschrijf je jouw project en enkele ‘pledges’, voor een bedrag dat je als (particulier) investeert wordt je een tegenprestatie toegezegd. Ja inderdaad, dit is niet hetzelfde als een aankoop in een winkel. Als het funding doel niet gehaald wordt gaat het project niet door, je toezegging wordt niet geind. Als funding wel slaagt, zoals bij Gtar, wordt het geld geind en gaat het project van start, levering van toegezegde tegenprestaties is daarbij echter niet gegarandeerd, je neemt zoals bij elke investering een risico.

 

Het vernieuwende aan deze nieuwe manier van zaken doen is dat financiering van een project door aanstaande klanten/fans van het project gebeurt, niet door een zakelijk financier die overtuigd moet worden van de veronderstelde belangstelling van de markt. Die markt bewijst zelf de belangstelling in het product en de ondernemer heeft direct contact met een schare aanstaande klanten en kan nog voordat hij begonnen is in gesprek en het idee of product al nader gaan invullen en aanpassen.

De Gtar is een ‘educatieve’ gitaar

Guitar-shots-hands

Mijn droom is al jaren om electrische gitaar te leren spelen, mijn probleem is dat ik daar geen tijd voor vrij maak… De Gtar doorbreekt die impasse op een manier die doet denken aan de aard van Augmented Reality techniek. Daarbij wordt de realiteit aangevuld met informatie of indrukken die daaraan gerelateerd zijn en toepasselijk of instructief zijn om toe te voegen. De Gtar doet iets vergelijkbaars, hij vult nl. je (pogingen tot) gitaarspel aan tot de bedoelde muziek afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die je in de begeleidende app op de iPhone hebt geselecteerd. In de ‘easy’ modus hoef je alleen de goede snaar te raken om de juiste toon te krijgen, de ‘difficult’ modus is veeleisender en je kunt stap voor stap groeien naar beter spel daarbij aangemoedigd door muziek die al klinkt zoals je ooit ‘echt’ hoopt te kunnen spelen.

De Gtar is geen speelgoed gitaar, maar ook geen gewone electrische gitaar. Klassiek geconstrueerd door ervaren gitaartbouwers bevat deze houten gitaar ook een iPhone als ‘computer’, sensoren die snaren volgen en gekleurde LEDs in het ‘fretboard’ die je aangeven welke snaar je moet aanslaan en welke greep nodig is om de juiste noot te produceren. Disclaimer: als je als gepassioneerd gitaarspeler gruwt van mijn pogingen tot een beschrijving van gitaarspel vergeef dan deze amateur. Youtube wacht nog op me met ongetwijfeld honderden instructievideo’s voor beginnende spelers ;-)

Onweerstaanbare combinatie van techniek en jongensdroom

Enfin deze combinatie van nieuwe toepassing van informatietechnologie en het leren bespelen van een electrische gitaar bleek onweerstaanbaar voor mij. Ik kijk uit naar mijn Gtar in september dit jaar en de eerste schreden op het pad als gevierd gitaarheld, Jimi Hendrix here I come ;-)

Mike (Juni/2012)

Filed Under: Music, Web/Tech

Innovaties in Onderwijs zonder betrokkenheid van Docenten zijn kansloos

26th May 2012 by Mike Leave a Comment

Picnic-mashup“Everyone is an expert at solving the problems that they themselves experience”. Zo begon Emer Beamer (not kidding ;-) van Butterfly Works haar presentatie op de PICNIC innovation mashup. Haar verhaal trof me direct omdat ik me realiseerde dat er veel over het heruitvinden van onderwijs wordt gesproken, maar dat daarbij maar zelden docenten direct betrokken zijn.

Ikzelf heb me daar zeker ook schuldig aan gemaakt de afgelopen jaren. Terwijl docenten de werkelijke experts zijn als het gaat om de problemen in het onderwijs en de oplossingen daarvoor.

Maar het nieuwe innovatie team bij Kennisnet is zeer bewust bezig het onderwijs en met name docenten nauw te betrekken bij verkenningen. De taakopvatting van het innovatie team, waarvan ik de aanvoerder mag zijn, is om van een ontwikkeling of trend een innovatie voor het onderwijs te maken door samen met het onderwijsveld een idee goed uit te werken en vervolgens uit te voeren. Pas bij brede adoptie van zo’n idee of concept mag immers gesproken worden van (succesvolle) innovatie. Maar hoe creëer je een omgeving waarin mensen komen tot die innovaties?

Design Thinking zit in de Cultuur niet in de Methode

IdeoAndrea Mallard van IDEO gaf met de beste presentatie van de ochtend over de cultuur bij IDEO nadrukkelijk aan dat de ‘zachtere’ cultuur aspecten van een organisatie veel belangrijker zijn dan de formele structuren en methodes. Natuurlijk is het makkelijk praten voor een internationaal concepten bureau dat de Design Thinking Methode (de gebruiker centraal in het ontwerpproces) heeft uitgevonden. Dan kun je je ook richten op andere aspecten. Toch troffen haar illustraties van de IDEO cultuur me en ik herkende mijn eigen beelden van een stimulerende omgeving waarin mensen hun creativiteit durven in te zetten. Een paar voorbeelden:

  • Rituals vs Rules
    De impact van de informele waarden in bijvoorbeeld brainstorming processen, zoals constructief voortbouwen op elkaars ideeën, heeft veel grotere impact dan formele afspraken. Voelen jouw collega docenten zich veilig als jullie samen nadenken over oplossingen in jullie school?
  • Playful Culture
    Spelen is niet het tegenovergestelde van werken, ‘If it isn’t fun it isn’t working’ stelde Andrea. In tijden van bezuinigingen, meer met minder en scherp gestelde doelen en dito beoordelingen is het goed om te onthouden dat mensen het best functioneren in een plezierige omgeving waarin ze het naar hun zin hebben. Het valt soms niet mee om in tijden van bezuiniging de lol erin te houden, hoe doe je dat in je eigen organisatie/school?
  • Failure vs Succes
    Toestemming (voelen) om dingen uit te proberen en te falen. Zorg ervoor dat je een idee snel, goedkoop en eenvoudig vorm geeft om het te kunnen delen. Dan kun je je veroorloven om van een slecht idee te leren en het weg te gooien, terwijl je pas echt gaat investeren als het idee aanslaat. Ik heb zelf de afgelopen jaren gezien dat het onderwijs wel gewend is dingen voor elkaar te krijgen met weinig middelen. Maar wordt door docenten de ruimte gevoeld om nieuwe ideetjes klein en provisorisch uit te proberen? En hoe wordt binnen het team omgegaan met mislukking?
  • Forgiveness vs Permission: “You did what?!”
    In onze calvinistische cultuur moeten we oppassen dat we niet automatisch toestemming gaan vragen voor een wat wilder idee. Binnen eigen kaders jezelf de ruimte geven om eens iets te proberen kan veel opleveren en versnelt vernieuwingsprocessen. Doen en daarna (eventueel) om vergeving vragen, overweeg het eens!
Als je zelf aan de slag wilt met IDEO’s Design Thinking Method bekijk dan hun toolkit voor educators.

De beste stuurlui staan aan wal, ik ben in mijn bootje gestapt en probeer snelheid te maken ;-)

Het is niet zo moeilijk geïnspireerd te raken door een ochtend met sprekers die vol passie over innovatie praten. Het vertalen van die inspiratie naar het eigen handelen, daar zit de uitdaging. Ik ga die uitdaging aan en wil graag bijdragen aan een cultuur die de experts in onderwijs hun eigen oplossingen laat realiseren. Constructieve feedback is daarbij onontbeerlijk, ik kan de effectiviteit van mijn handelen niet verbeteren zonder terugkoppeling. Je reactie op deze blog of via twitter is daarom zeer welkom.

Mike (Mei/2012)

[N.B. Deze post is ook gepubliceerd op de innovatieblog van Kennisnet, waar ik werkzaam ben als Manager van de afdeling Innovatie.]

 

Filed Under: Conferentie, Onderwijs, Overpeinzing, Web/Tech Tagged With: design thinking, education, innovation

Next Web 2012, Social Web: vloek of zegen? Cloud: motor van innovatie

30th April 2012 by Mike Leave a Comment

De Next Web conferentie 2012 (TNW2012) in Amsterdam is een internationale conferentie met 1600 deelnemers uit 85 landen die praten over nieuwe ontwikkelingen op het Web. Wat zijn de belangrijkste trends die internet startups proberen op te pikken of zelf neer te zetten, daarbij volop gebruikmakend van de bouwblokken die de cloud hen biedt? En is het sociale web nu een vloek of een zegen?

Cloud als motor van Innovatie

Cloudservices als bouwblokken van innovatieve internet startups zijn zo vanzelfsprekend dat ze nauwelijks nog expliciet besproken worden. In het Nederlands bedrijfsleven en het onderwijs wordt (terecht) bezorgd gesproken over de privacy implicaties van het gebruik van clouddiensten. In de internationale webindustrie ligt de nadruk echter vooral op het feit dat cloudservices (opslag, rekenkracht en eenvoudig online benaderbare gegevens) via snelle netwerkverbindingen ter beschikking staan van eenieder met een idee en wat tijd om te programmeren.

Op zich is het verfrissend om ook eens zo te kijken naar de cloud als stuwende kracht achter nieuwe innovatieve dienstverlening, als motor van innovatie. Zeker in het nederlands onderwijs bieden clouddiensten instellingen unieke kansen om vernieuwingen door te voeren die voorheen veel meer tijd en/of prohibitieve investeringen zouden vragen. Zorgen rond privacy mogen niet leiden tot terughoudendheid, nu meer dan ooit is verniewend vermogen bij instellingen noodzakelijk. De cloud biedt dat, laten we daar enthousiast en dankbaar gebruik van maken.

Het sociale web: vloek of zegen?

Alle verhalen op de conferentie van 2012 hebben een onderwerp gemeen: Social. De twee uiteinden van het visie-spectrum over social worden plichtsgetrouw ingenomen door Robert Scoble en Andrew Keen. Robert Scoble vertelt als professioneel trendwatcher en ubergeek vol vuur over de implicaties van het sociale web en hoe de verhoudingen in de internet economie zullen verschuiven door de waarde van de informatie over uw en mijn gedrag op o.a. Facebook, Google(+) en Twitter.

Andrew Keen herhaalt zijn trucje van het vorige web. In zijn boek ' Cult of the Amateur' waarschuwde hij voor de teloorgang van de kwaliteit van online informatie doordat iedereen op het 2.0 web kan publiceren. Een vraagstuk waar de betaalde nieuwsindustrie nog steeds mee worstelt. In zijn nieuwe boek 'Digital Vertigo, How today's online social revolution is dividing, diminishing and disorienting us' trekt hij, enigzins voorstelbaar, van leer over de gevaren van het sociale web. Hij noemt de huidige ontwikkelingen (opnieuw) een cult, een niet echt bestaande ontwikkeling waar naar zijn smaak veel te veel waarde aan wordt gehecht.

Zoals te doen gebruikelijk bij extreme standpunten zit in beiden wel een kern van waarheid. De komende jaren zullen uitwijzen wie het dichtst bij de waarheid zat. Uw en mijn gedrag online wordt al jaren te gelde gemaakt door Google in advertenties die de meeste mensen niet eens meer opvallen. Dat met ons gedrag op sociale platforms hetzelfde gebeurt hoeft niemand te verbazen, waar Keen wel een punt heeft is dat nog lang niet iedereen zich realiseert wat sociale netwerken als Facebook allemaal verzamelen over ons en wat ze daarmee (kunnen) doen. Het is van belang om bewustwording rond dat aspect van ons online gedrag te bevorderen, dan kunnen we prima zelf verstandige beslissingen blijven nemen over ons online gedrag, zoals we dat in de 'echte' wereld ook doen.

Eervolle vermeldingen: Mark Randall & Phil Libin

Twee in mijn ogen memorabele presentaties van TNW2012 waren van voornoemde heren. Mark Randall, Chief Strategist bij Adobe hield een bevlogen betoog over innovatie met een paar mooie oneliners zoals: 'The best way to predict the future is to invent it'. Hij benadrukte dat falen helemaal geen falen is maar het verzamelen van informatie. Snel falen is veel leren, langzaam falen dat is pas een probleem. En dat experimenteren doe je met behulp van Solo-Storming, een goede mix van mensen apart laten nadenken, want brainstormen in groepen dat is niet effectief concludeerde hij uit onderzoek.

Phil Libin, CEO van de zeer succesvolle online life-logging dienst Evernote (al je notities incl. attachments staan online bereikbaar vanaf elk apparaat wat je hebt), maakte een onderscheid tussen twee soorten diensten waar veel belangstelling voor is bij gebruikers: voor killing time (b.v. Facebook & Angry Birds) en saving time (b.v. Evernote). In beide categorieen is het volgens Phil beter dan ooit mogelijk goede producten te lanceren door de combinatie van Smart Devices (o.a. de eenvoud van App Stores), Open Cloud infrastructuur als motor, Freemium Economics en het Sociale Web. Bij het laatste stelde hij dat de enige reden dat een goed product via sociale media niet bekend zou raken bij het grote publiek zou kunnen zijn dat het geen goed product is… Evernote zelf is ook volledig gebaseed op het Freemium model, het is een gratis dienst waarbij niet wordt aangedrongen dat je gaat betalen. 'It's more important that you stay, then that you pay'. Zijn ervaring is dat gebruikers uiteindelijk de bereidheid ontwikkelen te betalen omdat ze clouddiensten over tijd steeds meer gaan waarderen. Het succes van Evernote geeft hem gelijk, 100.000 nieuwe gebruikers per dag stuwen het totaal aantal gebruikers richting de 30 miljoen, waarvan steeds meer mensen blijven hangen en steeds meer mensen gaan betalen omdat ze dat willen.

Welke implicaties het sociale web heeft voor de bredree maatschappij en/of specifiek het onderwijs is lastig concreet te maken. Omdat het grote impact heeft op de manier waarop online informatie wordt verspreid en gevonden kan die invloed op onderwijs volgens mij niet uitblijven.

Mike (April/2012)

[N.B. Deze post is ook gepubliceerd op de innovatieblog van Kennisnet, waar ik werkzaam ben als Manager van de afdeling Innovatie.]

 

Filed Under: Whatever Tagged With: cloud motor van innovatie, social web, the next web 2012, vloek of zegen

  • Page 1
  • Page 2
  • Page 3
  • Interim pages omitted …
  • Page 9
  • Go to Next Page »

© 2025 It's right to be wrong. All Rights Reserved.