• Skip to main content

It's right to be wrong

Michael van Wetering ✝ 2021

​Strategic Advisor Innovation, interpreter on technology for education

Mike

Schuld, rente, boete en aflossing…

30th November 2008 by Mike Leave a Comment

Debt
Als CTO of ICT architect kom je regelmatig in een lastig parket terecht. Je licht een project team toe hoe hun investeringen in technologie toekomstvast, uitbreidbaar en goed onderhoudbaar kunnen worden gedaan. En je weet dat dit op gespannen voet staat met hun planning en budget.

Ik liep laatst tegen een metafoor aan die actueel is ;-) maar die ook blijkt aan te slaan bij een breder publiek: de ‘technologie schuld’. Een goede metafoor maakt zaken eenvoudiger en beter bespreekbaar, de ‘technologie schuld’ doet dat hopelijk ook voor u.

Technologie schuld
Wanneer je vanwege tijdsdruk of andere overwegingen kiest voor een technisch suboptimale oplossing in een project ga je een technologie schuld aan. Dit betekent, net als bij reguliere schulden, dat je die schuld ooit moet aflossen, intussen rente moet betalen en eventueel een boete als je te laat bent met rente of aflossing. In ICT staat aflossen voor het alsnog aanbrengen van de juiste oplossing, intussen betaal je rente in de vorm van hogere onderhoudskosten voor de tijdelijke oplossing. Als je niet tijdig het extra onderhoud pleegt kunnen onverwachte problemen leiden tot kosten: de boete. En uiteindelijk zul je het probleem toch moeten oplossen: de aflossing.

Allemaal op dezelfde pagina…
Nu wil ik daarmee NIET zeggen dat je altijd direct de ideale oplossing moet kiezen. Waar het om gaat is dat betrokkenen bij een project gezamenlijk de schuld aangaan, zich realiseren dat er rente betaald moet worden en ooit afgelost!

Bewuste risico’s
Bij de bouw van fysieke behuizing is het nemen van risico’s onbespreekbaar, de kans op verlies van menselijk leven dient zo klein mogelijk te zijn. Van mijn twee broers, beiden bouwkundig ingenieurs, leerde ik dat na zorgvuldige calculatie van stalen fundatie de uitkomst met 2 wordt vermenigvuldigd. Waarom? Just to be sure…

In ICT is dit soort voorzichtigheid niet nodig, toch? Mijn waarneming is dat we gemakkelijk schulden aangaan, vaak met het idee dat we onder aflossing van de schuld uit zullen komen. En soms is dat ook zo. Toch denk ik dat we ons in toenemende mate moeten afvragen welke invloed ICT systemen hebben op onze kwaliteit van leven. En dienovereenkomstig keuzes maken! Het bespreken van technologie schuld en bijbehorende consequenties draagt hopelijk bij aan de transparantie van de consequenties van keuzes.

Mike (november/2008)

Filed Under: Overpeinzing, Web/Tech

Taal en Rekenen! = D8TN! SNPPI?

11th November 2008 by Mike 1 Comment

“De jeugd wordt steeds slechter in taal en rekenen. Sinds de invoering van nieuwe onderwijsmethoden gaat de kwaliteit steeds verder achteruit. Nieuwe onderwijsmethoden zouden eerst goed beproefd moeten worden!”.
Quote/Unquote de meeste critici over het ‘nieuwe’ onderwijs.
Maar laten we die ‘evidence based’ redenatie dan ook loslaten op de analyse van de oorzaak van de teruglopende kwaliteit. Zou het niet heel goed kunnen zijn dat jongeren gewoon niet meer zo overtuigd zijn van het nut taal te leren op een manier waarbij de nadruk o.a. ligt op netjes aan elkaar schrijven? Terwijl ze vrijwel niets meer schrijven met een pen… en dan overigens zelden hele woorden gebruiken… laat staan lidwoorden, hoofdletters, punctuatie, etc. En dat in een wereld die in toenemende mate door andere communicatie beheerst wordt?
Slam poet Rives illustreert in onderstaande korte video een prachtig sprookje in ‘moderne taal’:

Nu is dit geen pleidooi om jongeren maar niet meer te leren lezen, schrijven of spellen. Onze veronderstelling is immers evenmin onderzocht ;-) We doen jongeren echter zondermeer te kort als we Taal niet breder beschouwen in de context van de platte 2.0 wereld. Het doel van taalonderwijs is kinderen communicatievaardigheden aan te leren. Tot enkele decennia geleden kwam dat inderdaad neer op het lezen (consumeren) en schrijven (produceren) van schriftelijk vastgelegde informatie. Het schrift was uiteindelijk tot voor kort de enige manier om sowieso kennis overdraagbaar te maken. In het huidige professionele leven is dat nog steeds van belang maar evenzo geldt dat voor het consumeren en produceren van audio en video informatie. Steeds belangrijker ook wordt de vaardigheid jezelf of je werk te kunnen presenteren in het medium dat past bij je communicatie doel. Laten we Taal, de enigszins gedateerde implementatie van communicatie, dan ook niet te snel als leidend accepteren.

Voor rekenen geldt iets soortgelijks: jongeren beschikken vanaf steeds jongere leeftijd over een telefoon die veel krachtiger is dan de eerste personal computer die wij tijdens onze studie gebruikten… Daar zit inderdaad ook nog een rekenmachine in, waarom moeilijk doen? Hoofdrekenen en daarvoor tafels ‘automatiseren’ (in je hoofd stampen) kan nog steeds een functie hebben maar welke eigenlijk? Moet je eigenlijk weten hoe je eieren legt om te kunnen ruiken of ze stinken? Dat laatste is de kern: je moet samenhang en logica kunnen hanteren, je moet op een zeker abstractie niveau logisch kunnen redeneren! Maar het rekenonderwijs lijkt eerder een verzameling methodes uit het pre-rekenmachine tijdperk. Hoe dat tot een dieper inzicht in de achterliggende logica moet leiden wordt er nooit bij verteld.

Kortom:
Kijk bij de huidige uitdagingen in het onderwijs met name naar de nieuwe omgeving waarin kinderen uiteindelijk moeten functioneren! De idee dat een perfecte beheersing van de d’s, dt’s, tafels en aloude rekenmethodieken kinderen het beste voorbereiden op de uitdagingen van de snel veranderende mondialiserende wereld lijkt op zijn minst discutabel. Zorg er maar voor dat ze perfect leren communiceren en redeneren met de middelen die we nu hebben. Als iemand uiteindelijk via het middel ‘Taal’ gaat publiceren is het vroeg genoeg voor de verdere perfectionering van het schrijven, als je tekstverwerker dat dan al niet voor je doet!

—
Dit artikel is een coproductie  van hnzz (hans pronk) & mike (michael van wetering) /© 2008

Filed Under: Onderwijs, Overpeinzing

Lifehack Audioboeken: The Cluetrain Manifesto

7th October 2008 by Mike Leave a Comment

Cluetrain-adioboek Lifehack: Audio Boeken

The Cluetrain Manifesto zou gedateerd moeten zijn, het is in 1999(!) uitgebracht. De uitzonderlijke kwaliteiten van de auteurs (Christopher Locke, Rick Levine, Doc Searls en David Weinberger) maken dat de reeds ingeloste voorspellingen geschiedschrijving blijken te zijn. Het merendeel van hun visie moet zich nog voltrekken. Al is het nu wel duidelijker dat het zo zal lopen…

Nu blijk ik me niet te vervelen in een gemiddeld jaar :-)
Mijn lifehack (slimmere manieren van werken) biedt echter een oplossing voor de overvloed aan must-reads. Veel van dit soort interessant werk is beschikbaar als audioboek. Mijn reistijd (45 minuten enkele reis) plus een paar files tussendoor is goed voor 2 van dergelijke boeken per week! Om beter te scoren op de hypo-meter mag je de boeken ook podcasts noemen B-)

Doc Searls – Markets are Conversations!

Als illustratie het verhaal van Doc Searls: Markets are Conversations. Doc vertelt hoe vroeger de 'markt' een gesprek was. De klant praatte met de verkoper, ging in gesprek over de koopwaar en kende de verkoper vaak al van reputatie. Op basis van die indrukken besloot de klant al dan niet tot een koop. In de periode van industrialisatie, massaproductie en marketing zijn we dat contact met de klant helemaal verloren.
Doc-searls-foto Doc illustreert dat heel mooi door te stellen dat 'to market' een werkwoord is geworden dat je mensen 'aandoet'. Je bent als aanbieder niet meer in geprek maar je probeert iemand iets te vertellen wat die niet wil weten of horen. Om dat toch voor elkaar te krijgen moeten die boodschappen steeds meer verpakt worden in vermaak of pseudo voorlichting. En wij maar zappen om te proberen dit te ontwijken. Om de 'axe in our heads' te vermijden, het planten van de onwillekeurige gedachte en ons onbewust toch tot een koopbeslissing aan te zetten.

Internet is de nieuwe Marktplaats

Het interessante inzicht dat Doc biedt is dat het Internet zich snel tot een prima alternatief ontwikkelt voor de vroegere markt waar klanten en aanbieders nog echt in gesprek waren. Je ziet dit ook overal gebeuren. Hoewel veel bedrijven het Internet zien als 'just another channel' om hun boodschap doorheen te duwen ('putting the axe in our heads') gebruikt de consument het Internet steeds meer om na te vragen bij omstanders in een markt wat ze vinden van het product en de verkoper.

Heb jij die laptop? Hoe bevalt ie? Gaat de batterij inderdaad 4 uur mee in de praktijk? Minder, hmm… jammer. En de support is die goed? Daarna pas wordt de koopbeslissing genomen. Het gesprek begint weer meer en meer plaats te vinden.

Snapt iedereen dit al?

Op het Internet van vandaag kun je ook zien dat succesvolle bedrijven het gesprek aangaan met hun klanten. Ze nemen deel aan de gesprekken over hun producten, komen te weten wat hun klanten verwachten en kunnen inspelen op wensen en klachten. Het ligt inderdaad erg voor de hand, maar let maar eens op hoeveel organisaties nog steeds staan te zwaaien met die bijl, wachtend op een kans om ons te verrassen. Intussen houden ze hun medewerkers binnen met hun firewalls en andere afschermingsmechanismen. Medewerkers moeten toestemming vragen om een blog te mogen schrijven of reacties te geven op fora waar over de producten van het bedrijf word gediscussieerd… Kansloos inderdaad.

Nieuwe Onderwijs: Gesprek tussen Leerling en Docent?

Een parallel met onderwijs is eenvoudig te maken. Ook het onderwijs heeft haar 'industrialisatie' fase gekend. Het heeft ons gelijke toegang tot onderwijs gebracht, maar het is tijd voor de volgende stap. In gesprek met de leerling(e) over toekomstdromen, talenten, etc. in plaats van verhalen vertellen die ze niet willen horen in vormen die ver af staan van hun dagelijks mediagebruik.

Mike (oktober/2008)

Filed Under: Books, Onderwijs, Overpeinzing, Web/Tech

Lerarentekort?

29th September 2008 by Mike Leave a Comment

Dave-eggers
Dave Eggers’ idee

TED prize winnaar Dave Eggers beschrijft in zijn presentatie welke uitdaging hij met hulp van TED wil voorleggen aan de wereld.
Hij nodigt ons uit zijn concept 826 Valencia te helpen uitbouwen. Zijn initiatief laat wat mij betreft zien dat er niet zozeer een tekort aan leraren is maar een tekort aan personen die onder de huidige voorwaarden leraar willen zijn…

826 Valencia
826 Valencia is een non-profit initiatief dat professionele schrijvers in hun vrije tijd 1-op-1 les laat geven aan leerlingen die goed willen leren schrijven. De schrijvers zien het als leuke aanvullende activiteit op momenten van de dag die ze toch niet benutten om te schrijven. Leerlingen krijgen les van gepubliceerde auteurs en goede resultaten van leerlingen worden in een winkeltje aan de voorkant van het pand verkocht, tesamen met alles wat de moderne piraat nodig heeft… (lees de wikipedia entry :-)

826NYC
Lerarentekort? I don’t think so!

Het initiatief van Dave Eggers toont aan dat er bij professionals die leerlingen veel te bieden hebben bereidheid bestaat aan onderwijs deel te nemen. Maar dan wel in een vorm, op een tijd en een plaats die aansluit bij hun andere activiteiten.

Bijgaand de ‘storefront’ van 1 van de 5 andere ‘chapters’: 826NYC, deze winkel in superhero benodigdheden (o.a. vliegcapes en andere essentalia) bevat ook een workshop waar leerlingen en schrijvers elkaar ontmoeten.

Volgens mij zijn er veel meer professionals op velerlei gebied die hun kennis en ervaring beschikbaar zouden willen stellen in het onderwijs. Wat krijgen ze ervoor terug? Nieuwe inspiratie voor hun eigen vakgebied en de voldoening die werken in onderwijs je geeft.
Er is geen tekort aan leraren, wel aan mensen die bereid zijn les te geven onder de huidige voorwaarden! We moeten anders naar dit knelpunt gaan kijken om oplossingen te vinden, dave eggers toont ons zo’n alternatieve manier.

Mike (september/2008)

Filed Under: Onderwijs, Overpeinzing

Sir Ken Robinson, Creativity Expert: The second climate crisis

27th August 2008 by Mike 2 Comments

Er wordt in het onderwijs veel gesproken over noodzakelijke verandering. Het moet flexibeler, aantrekkelijker, professioneler, met minder uitval van leerlingen en ga zo maar door.
Sir Ken Robinson houd daar een verfrissend en fundamenteel ander perspectief naast. “Do schools kill creativity?” vraagt hij zich af in zijn geweldige presentatie op de TED conferentie. Die archieven van de TED conferentie (Technology, Entertainment & Design) vormen een goudmijn vol prachtige verhalen.
Sir-ken-robinson

Standup Comedy?

In een mix tussen standup comedy en een prachtig geformuleerd betoog uit Sir Ken Robinson zijn zorg over het gebrek aan aandacht voor de ontwikkeling van de creativiteit van de leerling.

De huidige schoolsystemen, ontstaan in het industriële tijdperk, smoren de creativiteit in elk kind is zijn analyse. En dit terwijl juist die creativiteit onze belangrijkste onderscheidende factor zal zijn in de steeds sneller veranderende wereld.

 

Royal Society of the Arts
Onlangs kwam ik ook Sir Ken’s presentatie tegen bij de Royal Society of the Arts. Hoewel deze presentatie een langere zit is (een uur vs. 20 minuten bij TED) is dit een boeiende nadere uitwerking van zijn eerdere betoog. Hij vergelijkt het gebrek aan aandacht voor de ontwikkeling van creativiteit in het huidige schoolsysteem met de klimaatcrisis die Al Gore ook bij TED voor het eerst onder de aandacht bracht. Sir Ken noemt dit ‘the second climate crisis’.

Waar Al Gore wijst op de roofbouw die we plegen op onze planeet trekt Sir Ken een parallel met de manier waarop we omgaan met mensen. We plegen roofbouw op de capaciteiten die mensen hebben door de eenzijdige nadruk op wetenschap en technologie. Die disciplines blijven natuurlijk belangrijk maar juist de creatieve vakken als dans, muziek, beeldende kunst, etc. ontwikkelen de bredere mogelijkheden van mensen.

Sir Ken schetst ook concrete mogelijkheden beide soorten onderwijs evenwichtiger te combineren in een nieuw schoolsysteem dat zich richt op de bredere ontwikkeling van onze jeugd. Enfin bekijk de presentaties, ze zullen je zeker inspireren.

Podcasts voor de Audiofielen
De DishyMix podcast met Sir Ken is ook de moeite waard als je met name in auto of trein tijd vind voor dit soort dingen. Ook Phorecast heeft een leuk interview gemaakt met Sir Ken met weer een iets andere draai aan het verhaal. Van de RSA presentatie is ook een podcast. Inderdaad de man boeit me B-)

Meer interessante Video

Registraties van presentaties van interessante denkers en doeners zijn een hele effectieve manier om hun ideeën tot je te nemen. Het gaat veel sneller dan hun boek lezen ;-). Have fun!

Mike (augustus/2008)

Filed Under: Onderwijs, Overpeinzing, Presentatie

iCon, Steve Jobs

30th July 2008 by Mike 1 Comment

Icon-steve-jobs

Onderzoek wijst uit dat we met z’n allen steeds meer boeken kopen in dit digitale tijdperk. We lezen overigens steeds minder. Zo heb ik al enkele jaren iCon Steve Jobs ‘The Greatest Second Act in the History of Business’ in een stapel zitten. Deze vakantie kwam ie toevallig(?) in de leesstapel terecht. Conclusie: Jobs is een geniale maniak!

Wired’s over Jobs

In Wired Magazine 16.04 ‘How Apple Got Everything Right By Doing Everything Wrong’ werd al beeldend beschreven dat Jobs Apple in tegenstelling tot concurrrenten gesloten producten zonder uitbreidingsmogelijkheden (iPod/iPhone/iMac) zeer succesvol aan haar zeer tevreden klanten verkoopt!

Daarnaast beschrijft wired dat apple ook andere tactieken inzet die algemeen als onverstandig worden beschouwd. Enkele voorbeelden? Ontsla je medewerker als die in de lift niet kan uitleggen waarom hij toevoegde waarde aan Apple levert. Los van het feit dat iedereen de maanden daarna vooral de trap gebruikte is het een flinke stimulans om je ‘elevator-pitch’ op te poetsen ;-)

Nog een tip? Klaag bloggers aan die enthousiast over je producten schrijven en dwing ze offline te gaan… Vertouwelijkheid m.b.t. nieuwe producten is bij Apple namelijk essentieel. Lekken doe je als medewerker op straffe van ontslag op staande voet.

USPs: Design en Integratie

Het succes van Apple en haar producten is onder andere te verklaren door een helaas elders ongebruikelijk grote nadruk op gebruiksgemak en ‘design’. Dat laatste gaat voorbij vormgeving en richt zich ook in groot detail op ‘hoe iets werkt’.

Ook nauwe integratie en control over toegepaste hardware, software en dienstverlening draagt bij aan de geleverde kwaliteit. Mac, OSX en .mac zijn zeer goed geïntegreerd. Vista staat met de ondersteuning van minimaal miljoenen verschillende combinaties van componenten die min of meer werkende PC’s opleveren voor een heel andere uitdaging. Met navenante resultaten…
De iPhone, OSX en T-Mobile is ook zo’n exclusieve combinatie om een seamless user experience mogelijk te maken, en de prijs te kunnen controleren :-) De iPhone met alle Telco’s met hun eigen voicemail en datanetwerk aanbieden levert nu eenmaal niet de kwaliteit die Apple haar klanten wil leveren.

Reality Distortion Field

Het boek schetst een fascinerend beeld van Jobs als een man zonder angst, slecht voor rede vatbaar en daarmee blind voor risico’s. Maar ook een groot inspirator voor medewerkers waarvan hij onvoorwaardelijk commitment en inzet eist. Werken met Jobs werd door een ex-medewerker geschetst als leven in een ‘reality distortion field’, hij neemt mensen mee in zijn visie en krijgt het onhaalbare voor elkaar. De iPod is ontwikkeld van idee naar product in de winkel binnen 1 jaar!
De nodig missers zijn er ook maar aspecten daarvan blijken vaak de basis voor later succes. Next Cubes waren onverkoopbaar dure machines maar het Nextstep OS bleek Jobs herintrede bij Apple en de basis voor het huidige succes van OSX.

Pixar!

Een ander voorbeeld dat mij erg aansprak is Pixar. Jobs nam een klein computer animatie team over van George Lucas, toch ook geen kleine jongen. Hij worstelde jaren om volledig computer geanimeerde films als haalbaar verkocht te krijgen en hield intussen Pixar in leven met prive vermogen. Uiteindelijk haalde Jobs Disney over om Toy Story te financieren, brak met Disney na grote successen van Pixar en heeft intussen Pixar overgedaan aan Disney voor 7.4 Miljard Dollar in aandelen…

Believing Iphone?

De iPhone 2, met GPS en 3G geloof ik ook, zonder aanraken ;-) Al blijft ik het idioot vinden dat ik geen micro SD kaartje kwijt kan als ik 8 of 16 Gb extra wil terwijl mijn huis-tuin-en-keuken HTC met me-too Touchflo interface dat probleemloos toelaat.

Neemt niet weg dat intuïtieve applicances in onze ongeduldige wereld steeds belangrijker worden, benieuwd waar Steve na computers, muziek, animatie en telefonie nu mee komt? Wellicht Apple’s doorbraak in het Business domein? De keuze voor Intel en bootcamp vormt een interessant begin.

Mike (juli/2008)

Filed Under: Books, Overpeinzing, Web/Tech

  • « Go to Previous Page
  • Page 1
  • Interim pages omitted …
  • Page 6
  • Page 7
  • Page 8
  • Page 9
  • Go to Next Page »

© 2025 It's right to be wrong. All Rights Reserved.